Rwy’n gwirioni ar y gerdd hon. Mae’n fy atgoffa o gryfder anhygoel natur, a’r cryfder y gallaf drwy fod yn garedig tuag ataf fi fy hun a gwneud amser i ofalu am fy lles meddyliol a chorfforol.
‘Seeds’ gan Walter de la Mare
The seeds I sowed –
For week unseen –
Have pushed up pygmy
Shoots of green;
So frail you’d think
The tiniest stone
Would never let
A glimpse be shown.
But no; a pebble
Near them lies,
At least a cherry-stone
In size,
Which that mere sprout
Has heaved away,
To bask in sunshine,
See the Day.
Cofnodion eraill
Gweld popeth
Bodlon – Tair ffilm ar hapusrwydd gan artistiaid niwrowahanol
Cael fy joie de vivre yn ôl ar ôl cyfnod o salwch meddwl
Treulio amser yn yr awyr agored yn lle o flaen sgrin
